2
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
232
Okunma
yokluğun,
odanın köşelerinde birikmiş gölge gibi.
her nefeste ağırlaşıyor,
her bakışta biraz daha eksiliyorum.
zaman, ince bir ip gibi çözülüp gidiyor ellerimden,
önce günler, sonra aylar,
en sonunda da yıllar…
hepsi sende düğümlü.
bir deniz düşün, sonsuzluğa uzanan.
orada arıyorum seni.
bir okyanus hayal et,
her dalgası adını fısıldıyor bana.
sensizlik,
göğsümde yankılanan bir boşluk.
geceleri, uykuyu değil
ateşi getiriyor dudaklarıma.
ve her sabah,
aynı pencere açılıyor,
ufkuma yetişmeyen uzaklık.
ellerim boş,
ama hala seni arıyor.
gözlerim kurumuş,
ama bir damla daha düşmeye hazır.
rüzgarı bekliyorum,
belki savurur kokunu,
belki taşır sesini.
yine de biliyorum,
hiçbir şey unutulmaz.
çünkü bazı yokluklar,
varlığından çok daha gürültülü
*
Mehmet Demir
5923
Cevap Yaz
