Kor Yeter Bana

Bir çift göze yandım ömür tahtımda
Hasretle bandığım nar yeter bana
Bu aşka vuslatım yokmuş bahtımda
Bağrıma düşen bu kor yeter bana

Baharın beklerken hazanı tattım
Çölünde gezerken ezanı tattım
Aşkın ödül sandım, cezanı tattım
Yüzündeki buzun, kar yeter bana

Yüzünü görünce divanen oldum
Nazına bandıkça umutla doldum
Düşümde yaşarken günbegün soldum
Gönlümü kavuran har yeter bana

Şu aşk pazarından olmadı kârım
Umudum tükendi, düşlerim yarım
Yaz, bahar görmedim, kışı sayarım
Cennette bekleyen yâr yeter bana

Yaprağım sarardı, kurudu dalım
Gittikçe uzadı dikenli yolum
Yokluğun üşüttü, buz tuttu solum
Pişman olmasam da, ar yeter bana

Hoşoğlu, bulmadı aşkta sadakat
Şu kara vebada yokmuş ifakat
Ömrünü tüketti ararken takat
Bu acı tecrübe, sır yeter bana

Mustafa Hoşoğlu