Geceye dalarım senin adını düşünerek,
Her nefesimde bir parça sen saklıdır,
Konuşmak anlamsız gelir bana,
Çünkü sessizlik seninle anlam bulur.

Gözlerin düşer zihnimin derinliklerine,
Bir deniz gibi derin ve duru,
Sözler yetmez o ışıltıyı anlatmaya,
Sadece bakışların yol gösterir bana.

Rüzgârın fısıltısı kulağımda,
Ve ben, usulca yürürüm zamanın içinde,
Her adımda senin varlığını hissederim,
Hiçbir kelime taşımadan bu derin sevgiyi.

Ayın ışığı düşer odama,
Gölgen gibi sessizce sarar her köşeyi,
Ve ben, seninle dolu bu boşlukta,
Sadece hissetmenin hazzını yaşarım.

Kalbim bir dere gibi sessiz akar sana,
Fısıltısız, ama tüm varlığıyla sana doğru,
Sevdanın derinliğini ölçmek için
Hiçbir söz gerekmez, yalnızca duymak yeter.

Uzaklardan gelen melodiler taşır adını,
Ve her notada seninle dolup taşarım,
Dudaklarım suskun, ama ruhum konuşur,
Sessizlikte seninle bütünleşirim.

Gecenin koynunda yıldızlar seninle parlar,
Her ışıkta bir hayal kurarım gizlice,
Konuşmak, artık bana yabancı bir eylem,
Çünkü senin varlığın her boşluğu doldurur.

Ruhum sana açılır, sessiz ve derin,
Her düşüncem seninle birleşir bir bütün olur,
Ve ben, sözsüz bir sevda içinde,
Sana ulaşırım her bakış ve nefesle.

Dünyanın uğultusu uzak bir yankı,
Sadece kalbimin ritmi vardır benimle,
Senin adınla çarpar her vuruş,
Ve ben, sessiz bir âşık olarak seni anarım.

Zaman durur, mekân kaybolur,
Sadece sen ve ben, bu sessiz an,
Göz göze geldiğimizde kelimelere gerek yok,
Sana dokunan her his bir konuşma olur.

Ruhumun derinliklerinde açar çiçekler,
Hepsi seninle rengârenk ve taze,
Sükûtun verdiği huzurda seni taşırım,
Hiçbir söze ihtiyaç duymadan seni severim.

Ve dudaklarım sessiz kalır,
Ama içimde bir fırtına senin adınla dolu,
Sana fısıldarım sessizlikte, Züleyhâ,
Her bakış, her nefes, bir sevda imzası.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ
(26 Ağustos 2025)