İklimin ıslığı, şakıyan ömrün devasa rahmeti
Aşkın künyesinde şiir
Şiire delalet hüzün ve yüklü ömür
Göğe sokulan kanadında hüznün
Yanık sesiyle söylenen her türkünün
Bir nedametse ayyuka çıkan
Çıbanbaşı acılar yüreği yırtan
Efkârın hası
Renklerin firarı
Bir düş kuvözünde saklı muadili günün
Gerçekler boy veren sır veren
Ses etmeden seven yerkürede saklı bir su küresi
Baskın çıkan aşkın ve rahmetin ta kendisi
Hulasası yangında yanan bir örtü gibi
Üstümü örttüğüm şiirlerin tekmil verdiği
Bir sır topu
Sızan ince ince
Yağmur yüklü bulutta saklı izi
Görünmezin, bilinmezin
Sancılandığı
Ah, her gizem
Renk renk efsunlu gülüşler
Kırık tekeri mazinin
Hicveden kalem
Acılı sesinde özlemin
Uğruna şiirler yazılan devasa yüreğin
Kolu kanadı kırılsa da sadece seven
Aşk iken hükmeden
Bir münasip dili olsa keşke
Yazılmayan her hikayenin de ön sözü
Tükenen bir zaman
Yiten yorgan
Geride kalan sızıdan yana
Derdi yoktur hani şairin
Bir tekerleme ise ömür
Takıntılı bir mizaç
Koyu renk gözlerinde ferinde saklı
Bir tebessüm misali
Konmaksa en tepeye
Baş aşağı edilmiş heybesi şairin
Belki de sırtlanlar yaşan
Şafağın örtüsünü kaldırıp da
Dokunmaksa yeni güne
İşte başladı firarı mazinin
Ekilen umut baş verirken
Sevginin de yüzü suyu hürmetine
Dizginlenmeyen duygular
Şiirle kana cana bürünen bir imgeden
Diğerine seken elem
Tapusu sevginin mademki saklı şiirde
Devinen iç sesin rengi
İşte başladı günün hikmeti
Kolaçan etmeden günü
Sarılmak sadece hayata ve Rabbine
Bir koşu gidip de dönülesi o yol
Dökülen pullardan işlenen bir yazma gibi
Tahayyülü bile güzel mutluluğun
Dokudukça duyguyu
Tebessümler illa ki filizlenen…