Bir gün senin de yüreğini yakacaklar,
Acımadan.
Ne yaşadığını bileceksin, ne de öldüğünü.
Ne ağladığını bileceksin, ne de güldüğünü.
Varlığın, kimsenin umrunda olmayacak.
Yastığının diğer ucunda gülümseyen,
O yüzüm, yok artık.
Dudaklarımdan dökülen,
Sevda sözlerini bekleme boşuna,
Duyamayacaksın…..

Ciğerlerini yakarak çıkan,
Bir of….sözü takılacak boğazına.
Kederli gözlerin, uzaklara dalacak.
Ve o an, iç çekerek bakacaksın,
Mazide kalan yıllara.
Zaman bazı yaraları, sarar belki.
Geçer gider yürek sızın,
Yada sen geçtiğini zannedersin….

Anıların yüzüne, kapıyı çarpar çıkarsın.
Boş sokaklarda yürüyüp,
Gözden kaybolduğunda.
Ardında sadece, kirli izlerini bırakacaksın.
Ne unutabilirsin yaşadıklarını,
Nede, nede unutturabilirsin….

O gün ben aklına gelirsem,
Ve beni merak edersen.
Bıraktığın yere bak.
Nasır tutmuş kalbinin mahzenine.
Ben hala oradayım.
Yalnızlığın, en kuytusunda.
Gözlerimden sen akıyorsun.
Hasretin dolmuş göz pınarlarıma,
Sen dolmuşsun, sen dolmuşsun sevgili…..

Her karanlık gecenin,
Mutlaka aydınlık bir sabahı vardır.
Her uzun yolun bir bitişi.
Ve her hasretin, bir vuslatı vardır.
Peki ya senin,
Senin bir durağın var mı sevgili.
Aradan çok yıllar geçmiş olsada,
Gönlün başka bir yar seçmiş olsada.
Gönül kuşun kafesinden uçmuş olsada.
Af dilemek bu kadar zor mu sevgili.
Zor mu sevgili….

……Meryem Keskin…….
……05.09.2024…….