Yoruldum Aybalam,
Ama senden değil…
Seni düşünmeden geçen
Günlerden yoruldum.
Kalbim,
Adını anmadan çarpınca
Eksik atıyor sanki,
Sanki yarım bir ay gibi
Göğe küs…

Zaman,
Seninle akmıyor artık.
Takvimler seni anmadıkça
Ben hep hicrî yaşıyorum,
Yani
Hicranla…

Bir şehrin avlusunda seni bekliyorum
Kudüs’ün gölgesinde,
Mescid-i Aksa’nın taşlarında
Ayak izini arıyorum,
Bilmem ki hangi seccadeye düştü
Gamzene denk gelen duam?

Aybalam,
Bil ki seni
Unutmak için değil
Dualarla sevmek için sustum.
Kalbimde bir ezan gibi iniyorsun her gece
Ve ben,
Her sabah sana varamamanın
Sabrıyla uyanıyorum.

Aybalam…
Gül açmıyor artık
Benim ellerimde,
Çünkü gül,
Gülü özleyene değil
Güle hasret kalana açar.

Ve ben
Sana açamadığım her kelimeyle
Bir kıyam daha yaşıyorum
Kalbimin Kâbe’sinde…

Söyle,
Bir gün sen de
Kalbimin kıblesine yönelir misin?

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(13 Temmuz 2025)