Yüreğim katran dolu.
Düşüncelerimde yine sen varsın.
Anlatamadığım kadar anlamanı isterdim ben.
Sevdiğim kadar sevmeni beklerdim oysa.
Ama olmuyor bazen işte… Ne yaparsan yap, çaresiz kalıyorsun.
Yalnızlık dolduğunda ciğerlerine,
ölüm soluyorsun kadın… istemsizce.

Öpmek isterdim seni son kez.
Görmek isterdim seni, son bir defa.
Rıhtımlar dolusu sarılmak isterdim.
Limana yanaşan gemiler gibi hasret gidermek…
Sevmek… daha çok sevmek isterdim.
Şu yalnızlığı defetmek,
bir daha geri dönmemek üzere kovmak isterdim.

Karşımda bir soytarı gibi oynuyor şimdi hüzün.
İdam edilsin isterdim, mutluluğumla.
Ama anladım… Çok geç kalmışım her şey için.
Yarınları aratmayan dünlerde takılı kalmışım.
Kirpiklerinde asılı kalmışım… idama gider gibi.
Gözlerin… hatırlamaz olmuşum.
Kokunu unutur olmuşum da,
içtiğim kadehler unutturmamış seni.

Geçmişi silememişim.
Geleceğe bakamamışım.
Kederli bir akşamın harabe duygularını taşıyıp durmuşum.
Sen de taşı isterdim…
Bir kere, sadece bir kere, beni anlayabilmen için.
Bir kere de beni gör isterdim,
şu yeryüzünde.

Boğma rakıyla boğulan hislerimi anlatamıyorum artık.
Yolun sonuna geldim, hissediyorum.
Sahibini bulamayan şiirler yazdı boş semaya ellerim.
Bu boşluğu sen yarattın, kadın.
Yüzünle, güzel gözlerinle, kokunla, sevdamla doluydu gökyüzü.
Sen gittin. Bomboş kaldı.

Yıldızlar söndü birer birer.
Güneş terk-i diyar eyledi.
Yalnızlığım tütün oldu.
Gidişlerin dert tasa…
Sevmeyişin hançer oldu, saplandı bağrıma.

Yıldızları tek tek saydığım güzel tenine son bir defa bakamadım.
Son bir kez, sana sarılamadım.
Loş yanan sokak lambası, güneş olmuş şimdi güzel yüzüne…
Olsun.
Ben geceleri tabut gibi taşırken omzumda,
senin yüzün hep gülsün.

Ah be kadın…
Sen benim keskin virajımsın.
Hem de yüksek promille dönen başıma.
Sana yalan geldi her şey, elbet.
Ama sen, beni tüm gerçeklerle bir başıma bıraktın ve gittin.

Yalnız değilim aslında.
Hâlâ bir paket sigaram var.
Sana iyi…
Bana hep efkârlı kalsın geceler, kadın.