Fallarda arıyorum yitirdiğim güzellikleri,
kalbimden adrese teslim sevgileri
bir fincan kahvenin kırk yıllık telvesinde,
tarot kartlarında, çay tanelerinde

anlamlar yüklüyorum bir işarete binlerce,
yüz binlerce, umutla bekliyorum
güleceğim diyorum, beklediğim o kişi
eninde sonunda fallardan çıkıp gelince

fala inanma, falsız da kalma derdi
rahmetli canım Neriman hanım pamuk teyzem
karnındaki fıtığa koyardım başımı,
dinlerdim hayran hayran tatlı dilini her dem

içim buruk, gönlüm kırık, güvenim kalmadı
insan denilen çiğ süt emmiş mahluka
harcadım gençliğimin en verimli zamanlarını
beni bir pula sayan insanların uğrunda

şimdi akıl mantık devre dışı, had safhada
bir acılık var içimde, dilimde damağımda
hep hüzün ve keder otağ kurmuş dimağımda
internette falcıları dinliyorum canımın kulağıyla,

inanmak istiyorum gönlümün gözü ile
ferahlık duyar mıyım halime ağlaya üzüle
tanımadığım beni tanımayan falcının sözü ile
belki hayal, uydurma, belki yalan, çıkmayacağını
kafadan atmasyon olduğunu bal gibi bile bile

bir tanecik arkadaşın dostun anlayanın yok ise,
fallar üzerimize dar ya da bol gelen bir elbise
elalem senin saçmaladığını bile düşünse yine de
falların da inanırsın bin bir türlüsüne...

Gülhan Çeliktaş