Milyarlarca yıldır dönüp duruyorsun
dönme artık yeter,başımı döndürüyorsun
zalimi abad ediyor mazlumu ezdiriyorsun
adaletsizliğe göz yumduğun yetmez mi
at sırtından kötüleri de kurtar bizi ey dünya

ağlayan çok gülen az,boşa gitti ahlar
edilen beddualar,bunca sitem bunca naz
dönmekten vazgeç,bırak düşsün kötüler
uzayın boşluğunda kaybolsun birer birer

gel seninle saklambaç oynayalım istersen
bir ben saklanayım ardından sonsuzlukta kaybol sen
hep ürkek tavşanlar mı olacak umursamayan dağlara küsen

bir rüzgar alsın savursun hepimizi öfkeyle deli deli esen
ver haklarımızı alıp da kul hakkımıza bile isteye girenlerden
söz verip cayanlardan,sabun gibi kayanlardan
iyi kalpli temiz saf olanları aptal salak sayanlardan

haklarımızı yuttun kanımızı iliğimizi kuruttun
kendine bağladın sevdirdin,yaraladın yerin dibine geçirdin
önce havalarda uçurdun aldattın sonra yerin yedi kat dibine indirdin
hep mahşere bıraktın hakkımızı,aldattın bizi dünya

uyuttun uyuşturdun daldırdın derin uykuya
kabuslarla uyandırdın,ciğerimizi yaktın yandırdın
hiç bitmeyecek bir hayat varmış sandırdın
ölmeden toprağa gömdün ruhlarımızı kederlere bandırdın

sen aslında hayvanlarınla,vahşileşen insanlarınla
kendi kendine saldırdın be zavallı dünya
dur artık ineceğim
en yüce mahkemeye gideceğim
haklarımızı Yüce Yaradana teslim edeceğim
sabırla tevekkülle o günü bekleyeceğim...

Gülhan Çeliktaş