Nasıl anlatayım nasıl bilmem ki
Sükut sözden evla oldu inan ki
Anlamından uzak cümleler sanki
Hep bir eksiklik var sensiz İzah’ta


Hüzünler diz boyu şiirler viran
Karanlıktan beter çaresiz niran
Ağlayan gözlerim gülmüyor bir an
Komiklik soytarı sensiz mizah’ta


Aheste aheste çıkan ah gibi
Döküldün üstüme simsiyah gibi
Yolunu kaybetmiş bir seyyah gibi
Vuslatı ararım her güzergahta


Bazen nihavent’te bazen segahta
Kah huzzamda sevdim kah bir nigahta
Gönlüm kor ateşte kuru bir tahta
Bir günahkar ruhum sensiz berzahta


Deme unut beni deme hayra yor
Hasretinle yanmak cehennemden zor
Mecnun hallerimi sahralardan sor
Gecede biliyor sensiz sabahta


Ne kırgın yüreğim ne kin güdüyor
yitirdim aşkınla ömrüm gidiyor
Şeytan yokluğunu ateş ediyor
Hasret kurşunu var kahpe Silahta.


Tebessüm kusurlu mutluluk yarım
Geleceğin an’a özlem duyarım
Bütün duvarları hüzne boyarım
Gülmeye çalışır ölüm mizah’ta


Sevdan yüreğimde bir belalı kor
Her an çılgın alev her an yakıyor
Anlatmak ne mümkün söylemek ne zor
Hep bir eksiklik var sensiz izah’ta