Sevmeyi bilmeyen, bilmem ki neyler,
Oturmuş da leyla, türküsü söyler.
Daldan dala gezip, gönlünü eyler,
Mecnunu gezdiği, yoldan habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.

Sarmadan yorulmuş, narin kolları,
Boşuna geçmiş o, gençlik yılları.
Ömrüne uğramış, hazan yelleri,
Hallerine gülen, elden habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.

Yaş elliye gelmiş, ömür geçiyor,
İyiyi kötüyü, şimdi seçiyor.
Gam dolmuş yüreği, efkar saçıyor,
Gözlerinden akan, selden habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.

Bir zamanlar ahu, gibi gezerdin,
Nice yürekleri, sözle ezerdin.
Gerdanı’na inci, mercan dizerdin,
Bülbülü susturan, dilden habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.

Bak gitmiyor artık, dizleri yorgun,
Konuşmuyor susmuş, dilleri dargın.
Aşk yarası almış, yürekten vurgun,
Sarartıp solduran, yelden habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.

Gözleri sürmeli, burnunda hızma,
Sırtında fistanı, pazenden bozma.
Başına bağlamış pullu bir yazma,
Dökülmüş zülüfü, telden habersiz.
Bozulmuş bağları, gülden habersiz.


……Meryem Keskin……
……26.06.2024………
……6+5.11.hece…….