0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
163
Okunma
Bir gölge düşer yüreklere,
Yolsuzluğun kara perdesi,
Sinsi bir çürüme kemirirken,
Düşer vicdanın son nefesi.
Yalanlar sarmış dört yanı,
Maskeli bir karnaval gecesi,
Yalan, paslı bir kılıç gibi,
Saplanır sırtımıza sessizce.
Çalınan her ışık, her nefes,
Hırsızlığın soğuk nefesi,
Bir çocuğun ekmeğine
Sinsice uzanan el, kırılır karanlıkta..
Ama bir sabah doğar gibi
Sökülür kökleri karanlığın:
Etik bir çınar büyür yerinde,
Yapraklarında adaletin şarkısı.
Gözlerdeki yaşlar kuruduğunda,
Dünya bir şiir gibi güzel…
Yalanı yıkan nehirler çağlar,
Yürekteki pas, hakikatle çözülür.
Yeniden inşa, taş taş,
Sevgiyle örülen her duvar,
Çalmayan el, dürüst dil,
İnsan kalır geriye… Sadece insan.
5.0
100% (2)
