0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
137
Okunma
Bir nefes gibi çal kalbime,
Gecenin koynunda sızıyor yalnızlık.
Ölüm usulca sarar rüyaları,
Ayrılık çölünde kaldı yolumuz.
Güller solarken sonbahar akşamı,
Bülbül sustu, sustu sözcüklerim.
Dudaklarda bir dua: Bilinmez,
Bu dünya karanlık… Işık dilerim.
Bir mendil gibi sökülür zaman,
Hatıralar savrulur toz olup ufka.
Koparılmış iplikler sırılsıklam,
Aşkın çilesi yeter… Kâfi bu ceza.
Sabah rüzgârıyla savrulur sözler,
Gidenin ardından ağlar şafaklar.
Ölüm bir kapıysa, bilinmez sırlar,
Ayrılık kokar yapraklarda…
Dilimde türkü, gözlerimde yaş,
Yolunu bekleyen çizgilerde gam.
Ayrılık ölümden beter, inan,
Bırak sevdam kalsın… Son nefeste bir türkü.
