Ne yan yana, ne dillerde,
Aşk kalplerde okunurdu.
O narin, kıvrak ellerde,
Kilim olup dokunurdu.

Her ilmekte biraz daha,
Özlem ile büyürdü.
Kalabalık ya da tenha,
Gözden uzak görürdü.

Her bir motif anlam taşır,
İçinde sır barındırır.
Bilene tutmak yaraşır,
Vesveseden arındırır.

Yapay dünyada biz bize,
Kaldı şimdi tezgâh dostsuz.
Hem yan yana hem diz dize,
Eller rahat, hisler üstsüz.

Sevgiler seri üretim,
Sabah başka, gece başka.
Bilmem bu nasıl tüketim,
Ne kaldı ki gerçek aşka?

Motifler bir kördüğümde
Çözemez o ülküsünü
Sentetik bir tebessümde
Yitirmiştir öyküsünü.

Ne bir özlem saklı kalır,
Ne de keder öze bakar.
Güzelliği hep göz alır,
Oysa sahte rengi akar.

Mesut Tütüncüler 08.05.2025

Sevgili Dostlardan

İrfansız bir yüktür ilim
Bilmek değil sade bilim
Dokunur mu aşksız kilim
Kilimler de yakınırdı!....Muradi ’ye teşekkür ederim.