Uluyan sessizlik uyuya kalmış şehre değer biçiyor
Hengâmesi göğün muştalanan yüreğim kanar da kanar
Aşka ithaf ettiğimdir şiir
Şiir ektiğimdir şehir
Şehir bildiğim nazlı İstanbul devasa bir yaranın
Kıblesinde saklı derdi ve meramı
Bahşeden Rabbe sevdalı selamı kelamı

Yitik bir günün öncüsü
Sarıklı gölgem
Sırra kadem basan güncem
Serleri saklı şehrin surlarına serili sırları şairin
Mentollü şeker tadında kederim
Esefle yüklendiğim küfemin
İçinde saklı sözcükler elbet alın terim
Yeten Hızır
Yiten huzur
Yatıya kalan elbet karanlık ve şiir.

Laf ebesi kalem
Cihanda saklı sitem
Yer yarılıp da içine girdiğim
Ne zamanki âşık olsam
Elbet içre dönük bir gizem.
Meşk eylediğim sözcükler
Sabahın ilk ışığında doğan matem
Sızımla sazım
Sazımla sözüm
Kırık mızrabım ve örgülü saçlarım
Dünde kalan bir çocuktan fazlası saklı içimde

Mevsimin kâhini adeta semiren hüznüme kılıf biçen
Esiri olduğum illa ki: şehir ve şiir
Asılı olduğum kubbenin kancası
Ayaklarımın altına serili kilim
Kindar zalimin de dinmez afrası tafrası

Yâd edilesi mazim
Külüstür hatıra defterim:
Bazen suskun bazen nüktesi yorgun
Delişmen rüzgârın üşüttüğü şehir gibi
İçime kapandığım ömrün son evresi
Sızım sızım sızlar da içim ses etmem
Her sus payı söylemdir kalemi tetikleyen

Şahikanın konduğu bulutta saklı rüyası bilinmezin
Şair şehre sevdalı şehir şiire
Şiirse alayına talip sözcüklerin
Ne de olsa kalın bir sözlük şairin giyindiği
Kelamın sonsuzluğu, yarım kalan yolun tutulan nutku
Yaşadıkça sevdiği şairin, elbet şehrin ruhu
Yaşarken yaşatılırken şiirlerin nezdinde