Düşler, sevgili ve ben bir öznenin özlemiyim.
Seher vaktinde akan aklımın kıvrımları
İçine düştüğüm aşk kadar masumiyetim
Elbet irkildiğim teninde yalanların
Göz ucuyla dahi bakmadığım
Sığ kıyıların inhisarıyım.

Aşkın mahşerinde bir kor nefes
Yüreğin mahzeninde el, el üstünde
Sönmeyen bir ateş.
Yaftaların rüzgârına meftun güneş
Elbet yüreğin de ambarı
Kör kütük aşka eş
Yâd ettiğim mazinin ruhuyla özdeş.

Bir sevgi pınarında dolanan rahmet kadar
Damlaların bahtına vurgun saltanatı
Ömrün aşka da itiraz eden
Bir çöl çiçeği kadar melun mahzunum.

Kürediğim hayaller
Küstüğüm lanet ve kâbus
Göğe kat çıktığım sancılı bir lades
Bir de kurşun döktüğüm rüzgârın
Meftun perçemine özdeş
Bahtın efkârıyım.

Melun güneş varlığın sahibesi
Şatafatlı mehtap
Gönlün ahu zarı.
Yalın sesinde özlemin yıkılası tabular
Şehrin surlarında nefsine itibar etmeyen
Ruhun kırılası prangaları.

Beyitlerden aşırdığım her hecenin
Tefe konulası cesaretim
Edimlerde süzülen elemin hazanıyım
Diri varlık ölü seyyah
Dingin kaleme de özlemim
Şifası ömrün elbet aşkta kıyama duran
Hidayet öncesi yeniden
Doğmanın arzusu bilumum sebeple.

Köreldiğim kancasında hasretin
Sitemlerim kendime sapladığım
Zehirli oklarla nükseden
Fevri bir semazenim
Dönendikçe kâinatta
Yolunu bulmak aşkın
Şatafatlı zemininde
Bir seyyah ki
Özendiği huzura aheste aheste.