Kabrime yağmur değse düşmez gönlüne adım
Haykırsam da nafile duyulmaz ki feryadım



Ey vicdansız sevgili , savur kahrını savur
Zerrece şüphen varsa göğsüme hançeri vur



Dolanırken yollarım baştan başa günaha
Dilimdeki türküler, dönüşüyor eyvaha



Bir ömür yüreğimde sevdam diye saklarım
Senden gelen acıyı ’yâr’ diye kucaklarım



Üstüm başım perişan, kalktım aşk sofrasından
Silkelenip hüznünden, arındım tafrasından



Bir bakış yüreğime bulunmaz derman iken;
Sensizliğin acısı katlime ferman iken ;



İşledin gözlerime sîmânı nakış nakış
Varlığın bahar yeli terkedişin karakış



Ruhumu işgal ettin kalbin aşk dergahından
Ölüm emrim verildi sevda karargahından



Bir umudun peşinde örülürken kaderim
Dudağından dökülen emirden bîhaberim



Demişsin celladıma ’dola aşkı boynuna
Girmesin benden gayrı hiç bir ecel koynuna’



Cezamı gönlün kesti, Azrail’den rol çaldın
Hem kokunu tenimden, hem beni benden aldın



Sanma sözlerim isyan, sanma öfkem nicedir
Urganım elindeyse, boynum kıldan incedir



Kabrime yağmur değse düşmez gönlüne adım
Haykırsam da nafile duyulmaz ki feryadım





Derman Ulaş & Betül Algün Yüksel ortak şiiridir