Bakmayın hâlime, saçımda aka
Parmak ısırtırdım yirmilik gence
Ne neşem eksikti ne de fiyaka
Diyabet yolumu kesmeden önce
Kapayıp dostluğa her ihtimali
"Belayım" diyordu lisan-ı hâli

Başımın tacıyken kaymağım, balım
Kuruldu soframa ot yavaş yavaş
Sinsice sokuldu yanıma zalım
Ne kete bıraktı ne somun, lavaş
El ele verince marulla hıyar
Bozuldu ağzıma tat veren ayar

İlk başta direndim, vardım üstüne
Abandım, bi milim gitmedi geri
Tâbî tutulunca sabır testine
Küstüm talihime, kestim şekeri
Sülükten farksızdı, keneden beter
Ne "höt" anlıyordu ne "artık yeter!"

Değişti çehremin gülen dokusu
Baklava nefisti, nefsim yaramaz
Burnuma eserken pasta kokusu
Ne tatil günüydü ne de param az
Bazen çok bunaldım ve aklım durdu
Dilim de duruma ayak uydurdu

İnletti semayı alevli âhım
Büyüdü içimde ürkü, endişe
Ne huzurum kaldı ne de iştahım
Bi şeytan mutluydu, zevkten dört köşe
Ecel göz kırparken dolmadan vadem
Güneş gibi doğdu güçlü iradem

"Pes etmek yakışmaz, sen Türk’sün" dedi
Sesi gür, kararlı ve umutluydu
"Öyle sofra kur ki o ürksün" dedi
Silkinip kalkarken hanım mutluydu
Son verip gereksiz korku, telaşa
Hanımla birlikte girdik savaşa;

Sağımda iradem, solumda eşim
Sabrımız silahtı, duamız kalkan
Geçti kızgınlığım, düştü ateşim
Hedefim belliydi; dengede al kan
"Beyhude umuttur amelsiz niyet"
Denince başladı sıkı bir diyet

Çekince elimi iki beyazdan
Bal tabu olmuştu, yol artık yarı
Az ödün versem de damağa hazdan
Sevmiştim zamanla turpu, hıyarı
Gönlümün tahtına kuruldu sebze
Değerler normale döndü bi nebze

S.O.S verirken düne dek ziller
Sağlıktı konusu her sohbetimin
Ispanak, lahana... ve baklagiller
Kesti iflahını diyabetimin
Soğanı gül bildim, sarımsağı bal
Nefsim perişandı, şeytan kör, topal

Pepsi-Cola-Fanta... ve renkli sular
Meğerki zehirmiş; adetâ çete!
Elime geçince zamanla yular
Bitki çaylarıyla doldu reçete
Başını kaldırsa o asi hırçın
Haddini bildirdi zencefil, tarçın

Cehalet fışkırır bilgimi deşsek
Ne uzman bilirim ne de siyo’yu
Ne zaman yanılıp şüpheye düşsek
Canan Karatay’dan aldım tüyoyu
İkazı gafile taşınmaz yüktü
Lakin, durum ciddi, tehdit büyüktü

Şükür ki olmadı hiç zaman kaybı
Ne iğne vuruldum ne de hap yuttum
Bir hata olmuşsa nefsin ayıbı
Dersini almışsa... ben de unuttum
Madem ki nefs vermiş Hâlık bu gence
Yılda bi künefe hakkıdır bence 😃

Yeter ki tedbirde olmasın ihmal
Sözüne kanmasın umut yeisin
En ufak şüphede ve behemehâl
Bilinsin önemi erken teşhisin
Ki, takip edilsin illet yakından
İnsülin iğnesi çıkmasın kından

Diyeceğim o ki; irade varsa
Diyabeti yenmek ne hayal ne düş
Gaye damarlara çelik duvarsa
Çare spor, diyet... ve bol yürüyüş!
İmkânım olsaydı boğardım suda
Ölmedi namıssız; her an pusuda!

Mecit Aktürk


Tülay S kardeşimin şiire eleşti/yorumu ve analizi;

Merhaba ağabeyim.
Öncelikle çok geçmiş olsun.
Rabbim her türden savaşınızı zaferle sonuçlandırsın inşallah.
Eskiden hastalıklar biraz olsun şaşırtıyordu bizi.
Fakat artık yirmili yaşların sonlarından itibaren, adını bile duymadığımız iç, dış organlarımızın dertleriyle tanışmaya, yaşamaya başladık.
Birçok etkenin neden olduğunu da biliyoruz artık.
Hava, su, gıda, stres vs...
Turp murp iyidir yani. 😊
Şifa olsun inşallah.

Diyabet, diyabet olalı böyle destan gibi şiir görmüş müdür acaba? 🙂
Müsaadenizle; "Diyabeti güzel abimm" deyip şiirinizde beni de ilgilendirdiğini düşündüğüm tekrarlara dikkat çekebilir miyim?

Hatırlarsanız bir şiirimde "ne...ne" bağlaçlarını yanlış kullanmıştım.
"Ne atlas bir harita ne de bir pusula yok" gibi bir dize yazmıştım.
Siz uyarıp, bu bağlaçların olumsuzluk ifade ettikleri için yüklemlerinin olumlu olması gerektiğini söylemiştiniz.
Hâlâ bu gibi ters ifadeleri bir türlü oturtamıyorum kafamda. 🙂
Şimdi sizin şiirinize bakınca, yanlış saymadıysam sekiz kere kullandığınızı görüyorum.
Bunları okuduktan sonra da öğrenemezsem benden ümidi keselim derim. 🙂
Şiirlerde aynı kelimeleri mümkün mertebe az kullanmamız gerektiğini de okumuştum sanki.

Müsaadenizle küçük bir şey daha ilave edeyim mi?

"Pepsi-Cola-Fanta... ve renkli sular
Meğer ki zehirmiş; adetâ çete!"

"Madem ki nefs vermiş Hâlık bu gence
Yılda bi künefe hakkıdır bence 😃"

(Bence de öyle olmalı abim. 🙂)

"Simbohçam" kodlamasıyla bazı birleşik ki’leri aklımızda tutmamızı kolaylaştırmışlar.

Sanki.
İllaki.
Mademki.
Belki.
Oysaki.
Halbuki.
Çünkü.
A.
Meğerki

Bir de ders dinlerken, hoca: "Yabancı dillerden dilimize geçen kelimeleri, kendi dil yapımıza göre kullanmamızı söylemişti.
" Kola, taksi...vd."

Bu kadar uzun olacağını bilmiyordum ağabeyim.
Kusuruma bakmayın Ramazan günü. 🙂
Söylemezsem de üzülüyorum inanın.
Canan Karatay’dan özür dilerim bir de. 🙂

Sizin şiirlerinizi okumak ayrı yorumlamak ayrı keyifli.
İyi ki varsınız.
Hep daha sağlıklı, mutlu, huzurlu olun inşallah...
Yengeme de gönülden sevgilerimle
Selam ve dua ile... 🍃🌸

Sonsuz Teşekkürlerimle. 🌹