Takvimler sararan yapraklarını dökerken
Bir bir ömürden gidiyordu günler,..
Hayallerim dalgalar arasında sallanırken
Yalnızlığıma ortak oluyordu yarınlar..
Neydi seni böyle birden değiştiren
Katılaşan yüreğinle set çektin önüme
Sonra bir kalemde sildin umutlarımı
Hayallerimi yıkacak kadar değiştin!
Aşk kelimesinden nefret ettirdin
Yaz mevsiminde kışı yaşattırdın bana

Gönül bahçemde, çiçekler yetiştirdim
Hazan vurdu yapraklarım döküldü
Gerçek rangimi kaybettim,soldum
Hafif bir esinti bile bir köşeye savruldum
İçimi hep kemirdi garip düşünceler
Her günüm zindan oldu,acı çektim
Aydınlığı görmek için uyumadım
Geçmek bilmedi dakikalarım
Karanlık gecenin sabahını bekledim

Dört duvar bir başıma kalınca
Yalnızlığımda harabe oldu yüreğim
Kalbimin kıyılarına ayaz düşünce
Kalemimde titredi kelimeler, üşüdüm
Söylemeye utandım çoğu zaman
Dilim dönmedi,telafuz edemedim
Sır gibi sakladım içimde, kimseye diyemedim

Gerçek bir söz aradım yalan düşüncelerde
Yüreğime çektim perdeleri acımı gören olmadı
Kader ağlarını öyle sağlam ördü ki
Yalnızlık duvarına saplandı bedenim
Vücudum ihanetine dayanamadı
Nefeslenmek istedim bazen
Gözlerimi morarttı uykusuzluk
Gözyaşlarım aktı birikti içimde
Sorma bana kendinle ilgili bir kelime sakın
Sana dair güzel bir şey hatırlıyorum
YEŞİLIRMAK