önce beni katlettin sonra şehri sevdin sokakların dilsiz olduğuna inanan her ayyaş gömdükleri aşk’ları bulmak için geri döndü sıfatsız kartvizitliler kart viziteli istanbul bakışlı ciğerleri yakınca aşk yüzdürdü boğazda masumiyeti dokundukça kendine geldi sabah öyle güzel öyle güzeldi ki sende ölememek titredikçe nefesin iki yakamda iki yakadan yükselirdi her dua ki mahya gözlerimizdi ayasofya da neyi silebilirsin ki şimdi kazandığım günahları mı
hayatın ve ölümün gölgesinde yan yana asılmış duruşlardık çoğulcu sevmelerin inip bindiği otobüs duraklarında yüzü olmayan kayıp ilanlarımız vardı biz kaybettikçe kazananları seyrettik neyi silebilirsin ki şimdi kaybettiğim aşk’ı mı
bana inen her akşama yas bağlayan yıldızlar parladıkça ihanetin ten perdesinde sana iç bırakırdım insanda kabuğunu çatlatırmış kabuğuna dahilim ben tam yaranın altında acıdıkça çığlığın başka bir acıya kavuşurdum gözyaşlarınla neyi silebilirsin ki şimdi sakladığın gözyaşlarını mı…
“gracias a la vida” beni silmediğin için…
alicengizoyunu (…adını siliyorum…sende sil bende ki adını…yeniden yazmak için sil…hem de çok sil…)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
neyi silebilirsin ki... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
neyi silebilirsin ki... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Fikrimi, ve yüreğimin en naif tenini vuran 2.şiiriniz...
insanda kabuğunu çatlatırmış kabuğuna dahilim ben tam yaranın altında acıdıkça çığlığın başka bir acıya kavuşurdum gözyaşlarınla neyi silebilirsin ki şimdi sakladığın gözyaşlarını mı…
soframda duran yitik aşk.bu dizelerle düğümlendi boğazıma.
Hangi saklanmış kuyulardan çıkardık ki bunca acıyı?
"teşekkürler hayat, bütün verdiklerin için iki göz verdin bana, her açtığımda onları kusursuzca ayırt edebiliyorum siyahı beyazdan, ve cennetin yıldızlı görüntüsünü, ve de kalabalıklar içerisindeki sevdiğimi"
şarkının söz yazarının intihar etmiş olması ne ironiktir. hayata teşekkürlerini sunarken.
yaşam bizi hergün öpüyor ve onun sıcacık sınadıklarınla göz kırpıyoruz bitemsiz, taki yolun sonuna kadar tökezlenmelere alıştık nasılsa... tebrikler şair...
Şimdi bir kent var ayaklarımın önünde, perde yavaşça açılıyor. Biraz sessizlik diye bağırıyor tüm kompartımanlar. Sonra günah, aşk ve gözyaşı üçgeninde bir çizgi doluyor avuçlarıma. Tüm rüyaları istem dışı yapan duygu nedir bilmeksizin sadece parantez uçlarına bakmak istemiyorum artık.
Artık sadece silmek kavramını düşünmeden yaşamak istiyorum. Yeniden yazmak için karalıyorum şimdi. Renkli turnusol kağıtlarıyla beraber.
bana inen her akşama yas bağlayan yıldızlar parladıkça ihanetin ten perdesinde sana iç bırakırdım insanda kabuğunu çatlatırmış kabuğuna dahilim ben tam yaranın altında acıdıkça çığlığın başka bir acıya kavuşurdum gözyaşlarınla neyi silebilirsin ki şimdi sakladığın gözyaşlarını mı
şiirin iki iddialı yüklemle başlaması çok başarılı... katlettin ve sevdin. ki bu daha baştan şöyle bir sarsıyor bizi. etkileyici...
"öyle güzel öyle güzeldi ki sende ölememek titredikçe nefesin iki yakamda iki yakadan yükselirdi her dua ki mahya gözlerimizdi ayasofya da neyi silebilirsin ki şimdi kazandığım günahları mı"
"sende ölememek güzeldi" diyor mısralar... ki en zorudur bu aslında. yani sevgilide sevgiliden dolayı ölememek. ölmeye sebepken sevgili üstelik...
"kazandığım günahları mı" mısrası çok dikkat çekici bence. yani kazanmak olumlu durumların ifadesi için kullanılan bir fiildir. günahlar kelimesiyle yan yana kullanılması şiirde bahsi geçen sevileni yüceltmektedir. yani sevilenden dolayı, sevmekten dolayı, aşktan dolayı işlenen her günah bir kazanımdır. bu nedenle silinmesi de mümkün değildir.
"insanda kabuğunu çatlatırmış kabuğuna dahilim ben tam yaranın altında acıdıkça çığlığın başka bir acıya kavuşurdum gözyaşlarınla"
muhteşem...
insan da kabuğunu çatlatırmış... ki kabuğuna dahilken üstelik... şiirin asıl sızısı, sızının asıl temeli burası işte.
yeniden yeniden yazmak için hep bir şeyleri geçici olarak siliyoruz. ki gönlümüzde yeni şiirlerin oluşumlarına yer açılsın.
her şiir bir diğerinin yanına geçerken, biz çoktan yol almış oluyoruz başka mısralar için...