Ve düşeş.
Aşkın harı.
Yârin yâdı.
Yalnızlığın kökü.

İstimlak edilen şehrin nemli imgeleri
Aşka çaputlar b/ağladığım izafi bir akşamüzeri
Hüznü dikmek adına
Kaynakçamsa rüzgâr
Mağdur
Hayallerin yâdında
İçre dönük bir selam göğün mıntıkası
Sözlüğün yırtık rotası

Meylettiğim hicran
Cennet kasabasında saklı dualar
Aşk ve rüzgâr
Manivelası çürük bir düş misali
Öykündüğüm mutluluğun çetrefilli yolculuğu
Bir o kadar afili zaman
Tükettikçe saniyeleri
Kum döken ruhumun meali
Kopuk bir dal misali
Uçuşan yaprakların da yok iken mecali

Bir dirhem hüzün
Neye delalet?
Ayıbı ve kusuru örten midir yoksa mevsim?
Serpilen duyguların
Hükümranı
Aşkın katsayısında saklı evren

Kusursuz bir cinayet idi planladığım
Kutsal aşkların rabıtasında saklandığım
Göğün menşei
Yerkürenin yerinden sökülmüş menteşesi

Uyruğu kayıp mısralar
Çekincelerimi öğütüyorum
Elin yer değirmeninde
Yetmiyor s/üzüyorum bir bir
Önce hayalleri
Ve kaldığım yerden yazıyorum
Meylettiğim iken hazan
Mevsimsiz ölümlerde saklı hicran
Düşe kalka olsa da yaşam
Devam ediyorum kaldığım yerden

Bazen hüzün bazen umuda biat
Renklerin de en asili iken
Alnımın akında hayallerin
Serptiğim tohumunda süregelen
Sürmanşet sevginin verdiği hüküm nezdinde