Hakikat

Hakikat gün gibi, herkese açık,
Duymak isteyip de var mı duymayan?
Kendini pir sanır akıldan kaçık,
Şu Tevhit zırhını alıp giymeyen.

Elbise değerli, kendisi ucuz,
Midesi patlıyor, hala der açız,
Şükürden bihaber zavallı, aciz!
Nimete kanar mı gözü doymayan?

Gönül tarlasına sevgi ekilir,
Gayretle beslenir, ümit dikilir,
Sabırla sulanıp her gün bakılır,
Hasadı bol olur Haktan kaymayan.

Gururla beslenen arınmaz kinden,
İntikam duygusu kaybetmiş dünden,
İnkârı seçenler hep sallar dinden,
Şeytana köledir puta kıymayan.

Yol, ayağa gelmez, arayan bulur,
Bozguncu ilhamı fitneden alır,
Ne yapsa faydasız, ışıksız kalır,
İmanın Nurunu kalbe koymayan.

Kul, Hakkın Emrine teslim olandır,
Kur’an’ın Nuruyla kalbi dolandır,
Saadet vadeden dünya yalandır,
Sonsuza ulaşır nefse uymayan.

Mustafa Hoşoğlu