Kırbaç dili yedinci tekrar
Şakladığında kalbimde
Geçmişim kendimden…

Yığıldığım yer;
Gölgesi daim bir ağaç altı…

Hani
Şu Ana tanrıçanın
Adem’i cennetten kovdurduğu!

.
.
.

Yok yok sanıldığı gibi değil
Şiir deliliğe dair çıkacak yola
Ha sapar mı orta yerinde
Deli kadının mahremine?
Elbette…

Anlattığına göre
İçindeki tüm aşkları
Tekliğime yer açabilmek adına katletmiş…

Dile kolay tam kırk cinayet
Her gece bir faili deli kadın!

Yine anlattığına göre
Can dostu(!)
Aynı zamanda doktoru
O zavallı esmer lezbiyeni
Şarkımız olsun dediği müziğin
Yüz seksen desibellik ölümcül dozuyla
Meczup etmiş cismine…

Kıyamamış ona
Çilek tadındaymış çünkü dudakları!

Ölesiye sevdalanmış özüme
-ki
Deliliğine dair tüm semptomları
Bir bir
Bu yüzden klonlanmış beynime…

Ve
Biliyorum
Tam da bu gece bir elinde şarap
Diğerinde o sapkın kitap
…!

Fakat
O
Kitabı okumasınaysa tek engel şu an
Çaresizliğinde yokluğumun
Tenimdeki baharatın *işvekar kokusu

Ve
Dahi
O
Kokuyu
Defalarca tenimden soğurmuş
Arsız mı arsız
Kadifeden
Eski
Mor
Bir köşe yastığı…

(Yıldıray Kızıltan)