Yırtmaya durdunuz ya
Buruşmuş ellerinizle
Ve
Yırtılmaya direnen
İsyankar *mısralarını şiirin
Tak çıkar damaklara dizilmiş
Porselen hissiyatsızlığında
Katlettiniz ya dişleyerek bin parça
…!

Marmara mavisine saçtığınız
O *mısraların Kutsalı
Çoktan talan edildi kahpe/açgözlü Dülgerlerin
İkinci kuşluk vakti yağmasında…

.
.
.

Yorgi!

Tırmanıyorken yükseğine
Lanet ediyorum
Kibrindeki Florya cıvıltılarına
Yarılayamamışken henüz yolunu
Nefessiz kalışlarıma tek çözüm
Konsantre yosmalara muhtaç
Takviye molalarım

Ayarsız tutkuların gizli bahçesidir çünkü
Arka avlu tenhan
Affet
Boş ver ya da
…!

Ne düşündüğün
Çok da umurumda değil be Yorgi

/…/

-Kirpiklerin takma mı senin Nedime?

-Çamların yeşili mi yoksa o mil çekilmiş gözlerine?

-Diyorlar ki;
Katledilmiş mısraların kutsalı
İki gün önceki ziyafete spesiyal Dülgere kılçık olmuş
Ve
Batıvermiş
Sendeki o isyankar dile!

/…/

Sabret Yorgi az kaldı!

Son vapur düdüğüne sayılır sayısız yıldız sarısı
Günaha ıslak dudakların
Yakamozlarında titrer arzular
Bedenlerin mahremlerine düşer
Şehvetten gözü dönmüş ay ışığı

Az kaldı sabret Yorgi!

/…/

-Yaklaş Nedime
Günaha davet aydınlığa
Çıkart korkusuzca isyankar dilini

-Senin suçun değil ki
Yediğin Dülgerden geçti ruhuna kahpelik!

-Günaha davet bu lezzete
Bitmeyecek açlığın için de suçlama ne olur artık kendini

-ki
İlahi gerçeğin
Kahpe açlığa taciz bu günahkar lezzeti
*Mısraların kutsalından geçmişti aslında
O Dülger etine
*Ta en başında…

(Yıldıray Kızıltan)