Ve Doğum!

Delilik ile bilgelik…
Ruh ile akıl…
Aşk ile şehvet…

Ve Ölüm!

Saklandılar koynuna kederin
Çarparak
Hiçliğin yer altı nehirlerindeki bazalt kayalara
Savrulup durdular
Kiremit renkli
Ayazma sonbaharlarında

::

Gecenin bir yarısı;
Tutuverdi ruhu kahpe anneyi hıçkırık
Kulak kesildi çocuk…
Ve ay…
Ve sessizlik…
Kıvılcımları salya saydamı doyumsuz zımparanın
Asırlar sürdü sanki
Günaha sürtünen iğreti ıslak sesi

Gecenin bir yarısı;
Dikenli çalılarında üzüm bağlarının
Toplanıverdi milyonlarca çekirge
Maharetli melekler
Örüyorlarken azize taçlarını günaha
İğrenç görüntülerine şükür
Kemire durdular vicdanı

Gecenin bir yarısı;
Sarılıverdi küfrün güçlü elleri
Masum bir duanın hayli çelimsiz boynuna
Çırpınırken acı içinde tüm organlar
Özlü sözler fısıldandı kulaklara… Şeytan telifli!

-Asla masum değildir aşk…

-Müziğini dinleyemezsin her bestecinin…

-O yüzden
Alabiliyorken hala nefes
Dinle kulağındaki ilahi sesi…

-Ve uy bana…


-Notafor-

Öğretisi bozulan fani
Çakıverdi kafatasına on beşlik çivileri
Ve girişti
Mezar taşına kaktıracağı sedefleri
Zanaatkar ellerine teslim edebilecek
Ölümsüz bir mermer ustasının
Mümkünsüz arayışına…

(Yıldıray Kızıltan)