1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
984
Okunma
Doğan güneşin altında dahi donuyor bedenim
Buz yanığı yerlerimdeki umut tir tir ölüme morarıyor
Heybelerinde tonlarca özlem
Koca bir Mamut kervanı geçiyor gözlerimden
Kervan başının kılıç kesiği gamzelerinden
Kehribar sarısı siyanürler terleniyor dudaklarıma...
.
.
.
Nihayet yeni gün!
Dizlerimin üzerinde miydi son düellom dün geceki?
Savaşçı kibrimdeki bu kanı dinmez yara her seferinde mi leke olur beyaza?
Çağırsam
Şöyle bir güzel temizler mi ruhumu da asetik kimyasallarla oda servisi?
Yakmadan ışığını odanın
Aydınlatabilir mi dizlerimdeki g-özyaşlarını,
kutsal ışığıyla Tanrı’nın
Nihayet yeni gün!
Acımı kucaklayan;
...
Ne olur bıraksana giderken cenneti
Ve alsana suçluluğu yanına
Hayır...
Hayır..
Asla terk etmeyeceğim umudu
Fakat geri de gelecek geceler mutlak
Lanetli yalnızlığına Tanrı’nın
Arkası yarınları olmayalım lütfen +18 keyifli
Ki
Meydan okuyalım bulutlara
Akıtalım gözyaşlarını pişmanlıkların
Zaferimizdeki bu hüzün
Zarif ahmak ıslatanları olsun tüm insanlığın
Nihayet yeni gün!
Üzerine bastığım lanet sabun sebepli kaybettim dengemi
Bu yüzden
Ne olur
Affet beni
...!
Fakat
Öylesine dar ki şu an telaşı paylaştığımız ortam
Sis değilse nedir göz gözü görmemesinin sebebi?
Bir çift göz daha var ki tepemizde sanki,
lameli gibi hissettiren mikroskopun
Bağışla lütfen utangaç havlusuzluğumu
bu yüzden
Ve
İnan ki batmasın istiyorum artık güneş
1+1 günahlarımın perdesi olamasın gece
Sahne alamasın Figaronun Düğünü,
ben buyum işte diye çıktığım 55. katında Rezidansın
Sonuna dek ömrümün müstakil bir evim olun... Bahçeli!
Öyle işte;
Bahçesinde El İşçiliği Tanrı’dan;
Kulaklara Küpe Kiraz Ağaçları...
- Notafor -
Madam Siruş...
Sarı bir gölge değil,
sizdiniz aslında dün gece deliler gibi seviştiğim!
Sıyırmış tüm iskelet sistemini,
abanıyorken sol yanıma kemiksizliğinizdeki o şehvet
Eli baltalı bir Viking prensesi de tehditler savuruyordu üçüncü olabilmek için yatağımıza
Madam Siruş...
Affedin lütfen beni
O an öylesine korkmuştu ki erkekliğimdeki gurur
Elde tutulan balta sapına
Odin’e ithaf intihar şiirleri yazdım tüm gece
Beynimin içinde yankılanıyorken Viking davulları
Bir bir aydınlanıyordu şehrimin ışıkları sanki o davulları duyar gibi
Ki ben
Omuzlarımda bir mamut postuyla
Şehrim sokaklarına attım kendimi hiç düşünmeden yarı çıplak...
Aflar dilendim kemiksizliğinize ihanetim için
Viking örfüne ters
Maniler *seslendirerek!
( Yıldıray Kızıltan )