Bohçadaki Yük
Bir kâğıt sıkıştırdı bohçama
Eşeğe yükledim Bir yanı ağdırdı semerin Yüklenirim yüklenmesine de Beş Parmak Dağı aşılır mı o bohça ile Açtım kağıdı “Zulüm kodum ömrüne İç çekişimdir balam Dımdızlak sevda yükü ile Yükledim seni içime oğul Taşıdım günlerce Sevda sürdün tarhanaya Çalarken südü yoğurda Sen mayalandın oğul Yükledim seni toprağa Sen yürüyecen oğul Boz eşek aldı rızkını Kara eşek bahtını yüklendi Gozalak gozalak yandım oğul Yükledim seni karına Sen sevecen gayrı oğul Gördüm demin gelin ağlar Koştum Ali emmiye Diyemedim oğul sana Yükledim seni Allah’a Üzme karını oğul” Açmaz olaydım ağladım yükledin gözyaşını yanaklarıma bu söze semer mi dayanır ANA |
Koştum Ali emmiye
Diyemedim oğul sana
Yükledim seni Allah’a
Üzme karını oğul”
Açmaz olaydım
ağladım yükledin gözyaşını
yanaklarıma
bu söze semer mi dayanır ANA
tatlı bir şive ile kalıplarının derinlere uzanan bir şiir tebrikler
selamlarımla