Arketipyangını mâtemle harlayan sevgi ruhumun çarmıhı bir geçmişteydin yanlızlığımdan bir giysiydi riyakarlığın giyememekle eskittiğin arketip sevgiyi yangıyla maskeleyen ağu gölgemdeki simgeler içinden akan su her yürek doğuşuna koşan yağız at nalına mıh kafatsında esir/korteks öncesi iki sözdün.. ağuyu bitiminde uçurumlara veren çiçek yakasındaki gül sakinliği arketipin mahşeri söylemler mezarına arşivdir okunmakla/sorgulanmakla açılmayan beğenilerin vebalına kızaran çiçek çıkılan yol belirsizliğine iyimser maske zamana çıktığın bir rakam, uzama vardığın bir el dokunuşu var mı?.. ............2008,,,, |