2
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
144
Okunma
Toz bulutları kapladı her yanı,
görüyor musun?
Ne kadar da kirlendik;
gönlümüzün göğü görünmüyor artık
Birbirimize dokunmak için
çok yakınız oysa,
ama bir ruh mesafesi var ki;
hislerimizi hissetmiyoruz dokunsak da
İçimizde biriken dünya sevgisi,
ebediyetin izlerini
kaybettirdi bize, ve gerçekliği;
merhamet ve adaleti, şefkat ve sevgiyi
Gözlerimize kaçan yıkıcı ihtiraslar,
toprağa dönük yüzlerimizi
umutsuzluğa boyarken,
kalplerimiz yaşamaktan yoruldu
Yeni bir çığır açılır mı,
kirlerden kalplerimiz ve
yüzlerimiz...
yeniden arınır mı?
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
