Ben seni sevmenin en masum haliyle sevdim aşk
Her tanışma merasiminde anne sesli terlikler geldi aklıma
Gülümsedim çocukluğumdan emanet sadakât yemini ile
Hatırla ...
Hatırla ilk görüş günümüzda saklambaç oynayan benliğimizi
Yarı titrek
Yarı ürkek hallerimizle
O tren istasyonuna sevginin mührünü nasıl da olağanüstü kazıdığımızı


Beni seni sevmenin en yalın ,en sade haliyle sevdim aşk
Süslü püslü cümleler kurmayı hiç sevmem
Biliyorsun
Kalbimin aşka kanat çırpınışlarını
Ruhumun bitmek tükenmek bilmeyen melodilerini
Olduğu gibi döktüm sen kokan şiirlerime
İstedim ki hiç bir dokunuş olmadan
Yüreğimde demlendiği gibi ulaşsın gözlerinin cennetine
Adımın geçmediği şiirleri bile benim yazdığımı
Gözün kapalı anla istedim
Sapsade , en yalın kimsenin dokunmaya cesaret edemeyeceği sevgi sözcüklerini okurken
Huzuru doyasıya kucakla istedim


Ben seni sevmenin en kusursuz haliyle sevdim aşk
Ellerimiz kavuşmuşken birbirine
Kuğularla görüş günümüzü hatırla
Hoşgeldin deyişlerinin içtenliğini
O minnacık gölde bizi nasıl karşıladıklarını
Bütün şehri ele geçiren sevincimizi
Tutsaklık mateminde yok olmaya yüz tutan umudumuzu
Hatırla yağmurun altında rengârenk şemsiye şölenini
Ve unutulmaz o fotoğraf karelerinin muhteşemliğini


Ben seni sevmenin en sonsuz haliyle sevdim aşk
Hiç düşünmeden kalbimi bıraktım avuç içlerinin şefkâtine
Omuzuna başımı yaslarken kederi nasıl def’nettiğine şahitlik yaptı saç tellerim
Kimi zaman yavru ördeklerin sevincinde buluştuk
Kimi zaman gemi güvertelerinde dans ettik
Kimseye aldırmadan
Gökyüzü bizimdi
Yeryüzü bizimdi
Bununla yetinmeyip gezegenlere ulaştı sevdamız
Altın harflerle yazamasam da şiirlerimi
Pırlanta gibi bir alfabe yarattım kendi dilimde
Her bir harfin hakkını vere vere


Ben seni sevmenin en cesur haliyle sevdim aşk
Ben saklamak istesem de
Korkusuzca haykırdı yüreğim seni ne çok sevdiğimi
Kimi zaman
Parmak uçlarımdaki böğürtlen lekesi ele verdi sevgimi
Kimi zaman
Yanık hasretin naif sitemli cümleleri
Kimi zaman da
Zamansız mecburiyetlerin acımasız durağı


Ben seni sevmenin bin asırlık yeminiyle sevdim aşk
Sen hep iyi ol diye
Her gün doğumunda ve batımında habersizce dualar uçurdum göğüne
Balkonundaki bütün çiçeklere nefesimi üfledim Yasin-i Şeriflerle
O güvercini ben dolduruşa getirdim
Saksıların topraklarını eşeleyip hüznünü gömsün diye
Hatta camının kenarında coşan aloverayla her hafta terapi yaptığımı da itiraf ediyorum
Güzellik iksirinin her bir zerresini sana ulaştırsın diye


Ben seni sevmenin bütün şiirlere sığmayan
Sevda sandığıma gizlediğim dilsiz lehçesiyle
Öyle çok sevdim ki aşk


Artık ölsem de gam yemem





nagihan