NEYSE

Dur dedi derviş
Dalını kırdığın ağaca
Salıncak kuramazsın!!!
Bastığın gülünde bir sahibi var
Sukut ikrardan gelmez her zaman
Kırdığın yüreğinde bir duyanı var
Ve insan ne oldum değil
Ne olacağım demeli
Bir bakmışsın gülsün bir bakmışsın külsün,


Şimdiler’de ne sokağım beli ne şehrim
Ne hedefim nede varmak istediğim bir yer var.
Karıştım rüzgara
Savrulup duruyorum oradan oraya
saçma sapan geçip gidiyor günler
Çeplerimde ufalanmış buruk umutlar.
Geçip gidiyorum öylece
Kimseye dokunmadan
Kimseden bir şey ummadan
Belki de duymak istemiyorum artık yalan.
Bin parça olmuş ruhum zaten
Taştan ağırım.!!!
Dost diye bildiklerim de vardı
Sıradan ama güzel günlerim de vardı
Gülerek geçen.


Düşünüyorum da herseyimiz yarımdı
Uykularımız yarım
Dostluklarımız yarım
Sevgilerimiz yarım
Gülüşlerimiz yarım
Sarılmalarımız yarım
Yarımdı öbür yarımız,
İşte oldum olası yaralı
Bıçak yarası değil
Yürek yarası ,
İnsanlar diyorum azizim
İnsanlar kaçarsın kovalar ,
Kovalarsın kaçar
Artık insanları anlamakta zor
Bu yüzden insan bazen tüm Kırgınlıklarını, öfkesini,kavgasını,
Bazen’de koskoca bir ömrü
Neyseye sığdırıyor,
Söyleyecek çok şey var ama
NEYSE demekten başka hiçbir çare kalmıyor NEYSE????

Cemre yaman