Aşk döngüsütüyleri dökülmüş serçe köşede tam ötede… öteberi almış şirret bir gölge eşikte pejmürde... yalnızlığım avuçlarımda birikmiş hüzünler neşterli acılar kemirir yüreğimi içten içe sinsice… …. anımsarken… gün batımının büyülü rengini bahçede… (ki böyle bir akşam görülmemiştir) yeniyetme düşler kan ter içinde peşimde ben dişiliğimin en zirvesinde… gözlerinin yeşil bahçesinden geçerken takılmıştı delikanlı dalların eteğime yağmurla birlikte sığınıp sokulurdum göğsüne iyice… … şimdi aşkı mahkum edip yüreğin hücresine sersefil halde her gece özlemle okyanusa koşan nehir gibi akıyorum yüreğine öylece… Aslı Aydın |
bahçede sessiz yakamoz artıkları
salınıyor aklımız sessizcce....
yüreğe sağlık...fısıldar gibi okumak gerek güzel oluyor...