Deliksiz uykular kurtarmaz beni
Bin yılın uykusuzuyum
Ninni’siz bir çocuk ağlıyor içimde
Tüm zamanların öksüzüyüm

Ne zaman yedi uyuyanlar gibi kendime bir mağara bulup
Deliksiz bir uykunun dizine koysam başımı
Tekmil esmerliğinle sen geçiyorsun aklımın kılcallarından
Aklımın sen geçince…
Yavuklusuna kaçan kızlar gibi bohçasını alıp kaçıyor uykum

Uykum kaçınca…
Karabasan gibi üstüme çöküyor yokluğun

Y o r u l d u m…
Yılkı atlar gibi senin kollarına koşmak varken
Rüzgarda açık kalmış pencereler gibi hep kendime çarpmaktan
Fırtına artığı gemiler gibi senin kıyılarına demir atmak yerine
Isırgan yataklarda geceyle sevişip
Soraya’yı taşlar gibi hep kendimi taşlamaktan
Y o r u l d u m…

Bir güne bir ömür sığdırmış, bir kelebeğin yorgunluğu var üstümde
Takvim yaprakları hep bana pusu kurup
Hep beni yağmalarken zamanın tik takları
Bu kurtlar sofrasında rüzgar ekip fırtına biçmekten
Her gece bardağın boş tarafına gömülüp
Mutsuzluğun dibini bulmaktan y o r u l d u m…

Gücüm kalmadı artık sensizliğe
Fal taşı gözlerle gecenin kapısına nöbetçi dikilip
Mülteci bir çocuk gibi her gece senin sahillerine vurmaya
Senin cennetini hayal ederken
Cehenneminden bile sürülmeye gücüm kalmadı

Sen iyisi mi bırak beni, bırak ve git…
Bari bu gece ürkütme içimin kuşlarını
Kanlı bir kaftan gibi üstüme giydirip yokluğunu
Bari bu gece uykumun kanına girme
Bari bu gece uykumla kanlı bıçaklı olma

Hadi üfle kandiline gecenin
Bir şeyler ört üstüme kefen gibi, gölgen gibi
Uyuyacağım sevgilim…
Uyuyacağım sev…
Uyu sev…
Uyu…
U…
…