Bir yağmur damlasının derdi kadardı umutlarım
Aklında her gün ölen rüzgarlarla
Uçan bir balona doluşup,
Müthiş bir hızla yere çakıldılar.
Parçalarını yerden kazıyamadan
Dere olup denize döküldü ve
ufka yolculuğa çıktılar.
Kılık değiştirdi sonra herşey
Öyleki
Aynı boyda iki hayat
Biri marur biri bayat
Aynı sözde binbir dayakla,
Şirazemi kaydırdılar.
Ne bir günüm gün kadar
Nede ömrüm söze sığar
Parlamıyor bakışların
Yağmalanmış bir şehrin ışıkları kadar.
Herkes bir gece yaşar,
Ama farklıdırlar.
Görünür ama, anlatılmaz karanlıklar...
Kimi ışığı açar, kimi mum yakar,
Gecenin çığlığı, o an kopar...
Sonra, Sakince, gölgeni yutar karanlıklar.
Uzun zaman oldu.
Karanlık yine her gece.
Uykum mu ağır, göz kapaklarım mı bozuldu anlamadım.
Kararsızım aslında...
Uyusam gece bitecek,
Uyumasam sen.