inan, yatmadan önce düşlerini fırçalamak değil niyetim
ya da yeni bir yoklama almak, kış ortası bahardan
ki; bilirsin vaktinde zaman kobaylığına çok büründük
dallarımız hâlâ yara bere
gövdelerimiz kör kütük


yaşamak;
hayat, kendi şarkısını söylerken ona vokal yapmak demiş bir zat
sesimizin berbatlığını unutarak!
ve eklemiş:
“zamana bırak”

bilmem hatırlatmak gerekir mi
mâhir bir illüzyondur o “zaman” dedikleri
ve "oldukça ustadır kaybetmekte sevdiklerini"


haklıdır belki de m’adam
çok ajite etmemeli
böyle durumlarda acı gerçekleri
boyoz gülüşlere sarmalı kızıl dudakları
iyi örtmeli hercai anıların üzerini
öyle ya üç günlük ömrümüz
gülleri koyacak yer ararken
karanfil ütülemekle mi geçmeli!

düşen bıçak tutulmaz hani
hem gece vakti
çok sulandırmak istemem şarabını-kalbini- doğrusu

sadece;
"ikimiz için de en iyisi bu" diye
zoraki yuttuğumuz o medenî ilaç
"içimiz için de iyi gelecek mi"

soru bu!..
...
..
.

Serhat Akdeniz



.