DELİ OĞLANSen sanma ki som çelik, Hayat yalnız gölgelik, Dün baktım altı delik, Islandım sırılsıklam... Kaçtım akrep, çıyandan, Vurulurum dört yandan, Geçilmez yollar kandan! Olmadı benim arkam ? Dudağımda sözlerim, Üşüdü bak gözlerim, Şimdi hep kış yazlarım, Anne ! Nerede hırkam ? Kısa düşer adımım, Sen olsaydın adamım, Çökseydi her gün damım, Duymazdım tasa, ne gam. Burnunu çek geriye, Vururlar testereye, Asarlar bir direğe, Adını korlar idam. Aklın yolu bir derler, Ya uslan, delir derler, Nanik yapıp gülerler, Manyak derler bu adam. Duymadan şimdi ağa, Keçileri sür dağa, Bak şimdi sen kıyağa, Buyur senindir makam. Bu dünya bir küre mi, Yoksa bir daire mi ? Nerede çıkmış pimi ? Uğraşırım takamam... Uğraşma deli oğlan, Tut bir kuyruğa bağlan, Yağlan aslanım yağlan ! Sana artık bakamam. Çapraz düştün zamana, Bel bağladın gümana, Selam söyle anana ! Yakana gül takamam... Hayrettin YAZICI |
öyle hüzünlü ki ve öle anlamlı...
bu şiiri çok sevdim ,her şeyiyle...
yüreğinize sağlık...
sevgiler...