Fenomen Aşk
Fenomen Aşk
mahzun bir kelebek ömrü gibi girme hayatıma gülistanında yanar düşlerim karıncanın taşıdığı suya esaretlenir gözlerim ne zaman bir yıldız düşse gök’ün bağrından ağıtlar nağme olur yüreğime acıları kabuklanır yaralarımın ve utanırım kirletilen dünyadan saklanırım okurum ihlas’larımı üflerim karanlıkların üstüne üstüne bir çığlık sesi duyulunca gayb’ın derinliklerinde korkarım yinede bir yanım hayata dalar diğer yanım ölüme bakar tıpkı siyah ve beyaz gibi yani kadın ve çocuk yani fenomen aşk ve tüm aşklar an-sızı-n başlar aşkına kavuşunca şair ölüme koşar gelme n’olur öldürme beni biliyorumki sen kendi acınada yabancısın ey sevgili H.Ali Aydın 18.10.2008 |
gerçekten çok içten ve taze şiirler yazıyorsunuz....
sağlıcakla kalın....