Kırmızı Çizgiler
bir ömrüm daha olsa
yine yenik düşerdim gözlerine kuş sesleri arasına karışan gülüşüne.. o nasıl bir bakış ki kuru dallarımı titretir yaprak döker her yanım güneşim üşür yüzüm.. /yüzüm gözleri çapaklı bir çocuğa dönüşür boynun uzar göğe bana bir adım öte O’na bir adım daha yakınsın hani o an sen dilesen bir kalem kırılır o yüksek mahkemede /alın yazın silinir büyük dertsin başıma bir başka meselesin sen ben yarım akıl biriyim kırmızı çizgilerim var benim boy verdiğim okyanuslarda büyüdüm ben diğer çocuklar /o kâğıttan gemileri yüzdürürken diken sarmış ellerimi tutamıyorum sevdiklerimi bir de sen şimdi.. bir de sen boğazımda düğümsün ne denizlerde boğuldum oysa /yutkunamıyorum |
ne çok yaşadığım bilsen usta
ve aradan geçen onlarca yıla rağmen...
eyvallah.