Örtüler
siyah bir örtü sarmış gizliyor kalbini
kalın bir perde çekilmiş, katman katman, hiç ışık süzülmüyor içeri ve sözlerim, tesir etmiyor... duvarlar... dört değil belki binlerce hangisini kırayım, söyle? Anılarımızdan yapılan tabloları, ve ellerimizin ayrılışını nereye asayım? örtüler ki, aralarında bulduğum hatıraların ve beyhude kavgaların, son noktası! İstemsiz bir vazgeçişin mecburiyetini ve beni örterler... Zeynep Zuhal Kılınç |