Aşktan korkulmaz. Ateşine pervane olup yanamadığınız aşka hiç başlamayın. Kimsenin vebaline de girmeyin.

Ben sana sevgimle geldim, sen korkularınla!
Sulanmaz bu sevda taze biçilmiş arzularınla.
Geçilmez hiçbir dağ, deniz sorgularınla.
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Yüreğin kirlenmiş berrak koylar denizi.
Girip kaldığın yer bu yürek, belki en temizi.
Vedaların en naif, en güzel, en kalpsizi...
Sen mutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Hayat kalemden kağıda damlayan duygular değil!
Büyürken kaçırdığın küçük şeylere, gönlünce eğil.
Çocukluğunu içinde öldürmüş bir fail...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Kaç! Ayrılığın seni mahkum edemeyeceği yerlere.
Saç sevgini bildiğin, kurak çöllere.
Taç yaptığın sevgin sürünürken yerlere...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Üzülmez bencilliğin giderken bir kere bile.
Susmakla geliyor duygular bazen de dile.
Zarif, kibar, gördüğüm en ince hile...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Acımaz benliğin kendinden başkasına.
Üzülmekten korkun, bir yaranı açmasına.
Aldırmayan açtığı yaralardan kan akmasına...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Güle güle vazgeçmelerin pek mahir ustası.
Zor geliyor bildiğin yerlerden sana belki uçması.
Bitmez kırdığın yerden anlayış umması...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

Hiçbir aşk yaşanmaz bir ayağı eşikte.
Herkes masumdur kirlenmeden beşikte.
Bir kez hissedilmişse gitmeler ilikte...
Sen umutlarından yuvarlanmış bir korkaksın!

BURHAN SEVİMLİGİL