kargaşagözlerimin içinde dökülen son bahar bakışların; bilirim şimdilerde çok suskunsun için kalabalık gelip halini sorma vaktiydi bende kalan zamanın geç kaldın, ellerimde yaprak dökümü sen bir kez daha nefes gider ayak, mas mavi geceye.. bitiyoruz, farkında mıyız saatin, izin almaksızın çıka gelen bu hasret kavurmuşken, oyalanmak gerek, bu mısralarda ve bensiz, yazdığım kadar; öleceğim sevgili.. hadi gitme; sarmaş dolaş sokakların, acemisi olsun adımlar arasanda bulamayacağın; bu ömrü kıymışlar, ses kesilmiş, ve bir manzara; gitme diyecek kadar, sen olmuş, biliyor muydun.. karan |