Adımlar adımları takip ediyordu
Gölgeler gölgeleri
Yağmurlu ve rüzgarlı bir gün müydü
İnsan yüzleri gittikçe önemsizleşiyordu
Saçlarım yerlerde bir süprüntü gibi
Nereye gittiğim belli değil gibiydi
Yağmurlu ve rüzgarlı mıydı
Yoksa beyaz ve soğuk mu
Adımlarım, yağmurlu ve soğuk
Sokakları ezberinden okuyordu
Renkler, insan yüzleri gibi
Önemsizleşiyordu
Adımlar, bir gece yarısı
Yağmur ve rüzgarın eşliğinde
İhtimallerin kucağında
Korkuyla karışık geceyi adımlıyordu
Korku geceye karışmış,
Gece de rüzgara karışmıştı.
Bütün ezberleri bozan yağmurun
Bu gece benimle bir derdi olabilirdi.

Kafamda türlü türlü düşünceler beliriyordu

Gökyüzüne kaldırıp kafamı....
Islanmak diyordum
Ezilen kaldırımlarda
Ve annelerinden uzak ağaçların
İç çekişlerini dikkate alarak
Islanmak, güzel olabilir diyordum
Tıpkı gökyüzü gibi
Sonra yağmurlu bir rüzgarın tadını dökmek istercesine
O Simsiyah ellerin o yumuşacık dilinden
Maviyi resmediyordum
Sonra bulutları
Güneşi ayı ve yıldızları


İnsan yüzleri önemsizleşiyordu
İnsanlarda öyle
Gökyüzünü anlattığım
50 yıllık dünyalıydı belki de
5 yaşında içeri girmiş
60 yıllık mahkumiyetin sahibiydi
İnsan yüzleri önemsizleşiyordu
Kimin kim olduğunu bilmiyordum
Gece iyice siyaha bulanmış
Adımlar adımları takip ediyordu
Tüm karanlık sokakları
Ezberimden geçiyordum





İnsan diyordum
Fırtınalı bir rüzgarda özgürlüğü bulabilme ihtimalini saklar
Geçilmez bir perde gibi
Çekilmiş olsa bile rüzgâr
Yine de Islanmak güzel olabilir diyordum
Bütün kötülükleri ihtimaller de bırakarak

İhtimaller, ihtimalleri kovalıyordu
İnsan yüzleri başka yüzlere bulanıyordu
Ve ben aradığımı bulamıyordum
Gökyüzünü tarif ettiğim
20 lerindeki ihtiyara sorular yağdırıyordum gece yarıları
İkimizin de geceden başka evi yoktu
Dışarısı bembeyaz aydınlıktı
Ben belki dışarda aradığımı içerde bulamıyordum
60 yıllık mahkumiyetin sahibiydi yanımdaki
Yanımda kendimden başka kimseler yoktu
Kendimin, kim olduğunu bilmiyordum
Adımlarım geceyi parçalayarak
Ezberinden yürüyordu
Ve her adımda
Sanki kendimden uzaklaşıyordum.