Ama bu aralar iyice kötüye gidiyorum ve kötüyü çağırıyorum.

Saat 7:11

Yürüyorum,
yürüyorum ve yazıyorum.
Tamda senin dediğin gibi
Yazıyorum ve yaşıyorum.
Sokaklara dökülmüş güller var
Kıran kırana geçen savaşlar
Ölüler ordusu üstümden geçiyor
Bildiğim bir türküyü çağırarak
Umurlarında bile değil vura vura inlettikleri toprak
Kalkıp koşuyorum
Koşuyorum cepheye karşı
Güçsüz ve çaresiz
Karşıda bir tepe var
Ağlaşıp duruyor hep
Kalkıp koşuyorum insanların üstüne doğru
Cebimde 50lilerden kalma bir bıçak
Sarılıyorum dağlara
Ağlıyoruz beraber


Güzel ve güneşli günlerden birindeyiz.
Demek gelmiyor içimden
Saat 7yi geçiyor
İnsan yüzlerinde kasvetli bir hava seziyorum
Dalga geçmek için
Ağaçların yeşilini seçmek ise
Kaldırımda yürümek kadar anlamsız geliyor.
Dünya dönüyor diye
Yaşıyoruz sanıyorum
Sanıyorum rüyadayım,
Rüyadayım ve yürüyorum.
Yaşamak yürümektir diyordun

..Yürüyorum ve yazıyorum
Yaşamıyorum!!
Bundan ne çıkar...