Yine gece yarısı
Saatler sensizliği vuruyor baba
Bizi bırakıp gitmen
Kaç gün, kaç gece oldu

Yüreğimize öyle bir ateş düşürdün ki
Bu ateşin bu acının tarifi yok baba
Ancak bu acıyı yaşayanlar bilir
Nereye gittin neden bizi bırakıp gittin baba

Senin bu gidişin öyle bir gidiş değil
Bizi yakıp kavurduğu savurdu gidişin
Her gün bulutlara bakarım
Yağmur damlamalarında can ararım

Işıklarımız söndü baharlarımız yok oldu
Baba ocağımız darmadağın oldu
Gözün gibi baktığın İsmi naz olsun
Dediğin gülün bile solmaya başladı

Akşamlarımız yine sensiz geçiyor
Her kapıyı açtığımda
Sana seslenirim ama yoksun
Yaşıyorum ama nasıl yaşadığımı Allah biliyor

Her gece yüreğimin
Yanmasıyla uyanıyorum baba
Bu nasıl bir kor ateşti
Ne zaman sönecek bu yangın baba

Her gecenin karanlığında
Kimsesiz bir yetim olarak kalıyorum baba
Gözlerim buğulanıyor boğazım düğümleniyor
Sana seslenmek istiyorum ama seslenemiyorum

Evin en güzel yerinde asılı resmine baktıkça
Özlemim daha çok artıyor baba
Hasrettin vuruyor göz yaşlarıma
Her damlası yüreğimi deliyor baba

Karanlıklar içinde yolumu bulamıyorum
Üşüyorum baba senin sıcaklığına arıyorum
Ağzında bal damlayan nasihatlerine ihtiyacım var
Sen bir çınar ağacısın evimizin direğisin

Yüzünde gülücükler eksik olmazdı ama
Çok yorulurdun bize hissettirmezdin
Düşüp canın acısa bile acımadı derdin
Acını göstermez babalar güçlü dır derdin

Üstümüzde emeğin çoktur baba
Bütün yükümüz sen omuzlarındın
Sabahın erken saatinde kalkardın
Gece gündüz demez çalışırdın

Anlının teriyle çalışarak
helal ekmek yedirdin
biz senin hakkını nasıl öderiz baba
Hakkını bize helal et baba