enseni traşlıyor düşünceler açsan ağzını zıplayacak başıboş kelimeler boşluğa açılan kapının bronz tokmağı yan bahçenin ipeksi kristalleşmiş yüzü elbet kendini asacaksın hem de kendi sözlerinle
dilinde küllenmiş yangın ihbarı dumanında anaç kedi ve patlak gözlü dağ baykuşu resimler çizip kendi kuyruğuna şiirler yazman
-seni unutulmaz yapmaz
bir iki üç tıp kalbine demirden kanlı mızrak kanatlarına gümüşten yağlı ok ruhuna fatiha
rüyanın son basamağı ilk basamağından daha hafif iç! doya doya görünmezlik iksirini umudu yontan son damlanın tılsımı hatırasına gözlerin bir kavanozda raf ömrü tükenmiş -mişlik sendromu - bu
-neyse ne -fark etmez -etmez işte yanılsamalar ve yanılgılar çeşmesinde eriyen- özün- kurumuş kayısı- -çekirdeksiz-
bir iki üç tıp bir pula bir yokluğa mı sattılar ruhunda çoğul zıtlıklar çoğul engebeler bir rüya çarpı bir rüya daha yalanı bol bir yılanın içine mi düştün ne yana tükürsen o yanın rüzgâr ağzı sanrılar tüneller boyunca boyun esnek boyun kısacık
gözlerin kavanozda ismail usul usul taş sektiriyor kesik uykuların çiçeksiz bir saksının mahmurluğu mu? yoksa milyarlarca ruhun umursamazlığı mı? seni yıpratan yıldıran
-öldün işte
bir iki üç tıp kalbine demirden kanlı mızrak kanatlarına gümüşten yağlı ok ruhuna fatiha
fazlaca düşünme ismail duvar üstüne duvar örmek gölgelerin işi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAVANOZDA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KAVANOZDA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sevgili şairem "kavanoz" bir tür kapanma, sıkışma yada kendini bir yere hapsedilmiş olarak ifade etmek açısından güzel ve derin bir sembolizm taşıyor
"Gözlerin hâlâ kavanozda" o kadar derinleşmiş o kadar dış dünya ile bağlantı kurmaktan kendini yoksunluk içinde hissederek dökülmüş ki bu mısra kaleminden özgürlüğün dışarda olduğunu bildiğin halde o kavanozun içinde kapana kısılmış gibi bir şey göremeden duruyorsun..... Hangi ruh haline bürünmüş ki kalem sanki bir tuzağa düşmüş gibi kendini hapsolmuş hissediyorsun... Yalnızlık ama en afillisinden, kafa karışıklığı ama en şiirselinden ve ben kimim diyen bir kimlik arayışı en güzelinden...
Ve tabiki senin kalemin yine beni bana sorgu sual yağmuru dolu bırakan
sevgili şairem nasıl güzel bir yorum...bu şiir 2015 tarihli... nasıl bir ruh halindeydim diyemiyeceğim tam yorumda bahsettiğiniz gibiydi...insan bilmeden bazen hayatının rotasını iyi olacak güzel olacak düşüncesiyle kendi isteği ile değiştirir...ama umulan değil umulmayan olur
tam bir kaosun kabusun içine düşer ki...çıkış yolunu bile bulamaz bedenin bile isyan eder sağlığın bozulur ölümü özlersin ucuna gider yine oradan da sağ çıkarsın..tam dokuz yılım geçti öyle bu şiiri bile nasıl yazmışım farkında değilim bile o zamanlar tam ruhumu yaşadıklarımı nasıl güzel anlata bilmişim..şimdi anladım sizin yorumunuzu okuyunca geçmişe tekrar gidip geldim insan bazen de ilham geldi şiir yazıyorum derken bile aslında farkında olmadan içsel yolculuğunu anlatabiliyor demek ki...
çok şükürler olsun geçti gitti o günler...
imtihan-sınav dünyası diye boşa denmiyor bu dünya ya..
bütün bunlar bakış açımı tamamen değiştirdi umarım tam dersimi almışımdır çünkü tekrar öyle bir sınavdan geçmek akıl karı değil...o günler sayesinde hayatta nelerin önemli olduğunu nelerin ne kadar gereksiz olduğunu öğrendim hayat öğretti...eski ben gitti yeni bir benle devam ediyorum şimdi yoluma şükürler olsun...
"Gözlerin hâlâ kavanozda" o kadar derinleşmiş o kadar dış dünya ile bağlantı kurmaktan kendini yoksunluk içinde hissederek dökülmüş ki bu mısra kaleminden özgürlüğün dışarda olduğunu bildiğin halde o kavanozun içinde kapana kısılmış gibi bir şey göremeden duruyorsun.....
Hangi ruh haline bürünmüş ki kalem sanki bir tuzağa düşmüş gibi kendini hapsolmuş hissediyorsun...
Yalnızlık ama en afillisinden, kafa karışıklığı ama en şiirselinden ve ben kimim diyen bir kimlik arayışı en güzelinden...
Ve tabiki senin kalemin yine beni bana sorgu sual yağmuru dolu bırakan
Kaleminin sesi hiç susmasın yüreğin üşümesin
Sevgimle