DÜŞLER ŞEHRİ SON YOKUŞ...Düşlerim yorgundu öncesinde ve alabildiğine müphem Hele ki yok mu o çeyiz sandığı dünün Saymanı aşk iken Solunda saklı göğün tebessümü Bir minval ki benimki Yürekten yüreğe seken Kurşun misali Döktüğüm kurdeşeni ise hiç sorma sen Ya da savur sözcüklerini Rengimi yıkayıp beyaza döndüğüm Aşkın rakımına konup da yel değirmeninde öğütüldüğüm Kuyruk acısı var/mış meğer zalimin Ve de bir dilber ki ruhun Tesliminde şerh düşen meleklere öykünen Bir gizem ki Aşkın şevkinde Ruhun göçünde Yalnızlığın g/izinde Bas bas bağıran bir çengi Çalakalem yaşayan ebegümeci Aşkın mağdur neferi İklimlerden hazan mademki G/örücüler geldi geleli Bizim muhite İnsan içine çıkamaz oldu esaretim Bir cesaret bulup da esen yelin İcazeti Ölüm rüküş bir esvap Hüzünse serkeş bir yolculuk Muhatabım değilken bunca kelam bunca evrak Bir düş memuruyum adeta Çalıştığım Düşler Şehri Son Yokuş Ve rötuş Yapılası bir karakalemde Kara kedi misali Kimse giren aramıza Şehrin de vebali Şiirin boyuna O göç mevsimi ki Tasviri sıra dışı Tahayyül edilesi Bir girdap ki İçine düşülesi Ve işte Zemherinin uçuşan peçesi Peçetenin yırtığı Peksimet tadında ömrün yaftaları Yılgısı dünün Yılkı atıyla cirit attığım döngünün Ve de yankısı ömrün Şehadet parmağım Şahit tutulası bir nefer ki Akasya ağacında saklı bir yaprak Dökümü desem daha doğru belki de Yapraklarımı saydığım yaprak yaprak Teselli babında cirit atan bir yiğit Mezarımsa sessiz bir o kadar sakil Yer yatağı misali Üzerine uzandığım şiirlerin de meali Acının ardıç kuşu Ş/aşkın ruhumun üslubu Nasıl da derinden ve sessiz Ve işte nal toplayan kalender bir esinti Nükseden Nakşeden Nesrinde ömrün Kayıp bir şairin mezarı Varsın bilinmesin ayrı gayrı Sancılı bir günün de yortusu Yongası hüznün El yordamı kalemin pul pul dökülen Titri ve teni Tevazu yüklü göğün mensubu Bir şiirin de kölesi iken Yağmalanmış yüreğimin akan diviti Adeta kalemin gözyaşı Serpilen bir çiçek gibi Ey, sevgili söyle ne olur Seni gizliden sevdiğim çok mu belli? Hatırası o günün Hayalimde semiren hüznün Hasat mevsimi Mademki İnsan biçer ektiğini Al, bu şiir sana benden bir hatıra Varsın savrulayım aşkın nazında Yüreğin niyazında Silik bir imzadan da çok öte Çoğalan ruhum hece hece Ve işte o kekremsi münferit kelime Aşk ki yadigâr bana senden Aşk ki esen rüzgârdan Sor beni Sarmalında bilinmezin Solundan başla saymaya Mademki sağdıcıyım ben bu sevginin Solun yakarışı Sağın saymanı Önüm arkam şiir ve sevgi Gönlün esrik mağduriyeti Yosun tutan bir ömre varsın ver veriştir Yeşilinde gözlerimin eksilmeyen bekleyişimin Tam da hedefinde saklı iken yüreğimin dikeni… |