Bir düş sandalı hayat adeta: kıblesine duyduğu özlem kırılası kalem ve kırgın güfteler şairin yüreğinden sızan sızı gibi sazı kırık ozan gibi şiirlerden ayrı düştüğü oysaki bilindik tek teselli iken şiirin kokusundaki yolculuğu ve tasa yüklü güdülerin yorgunluğu.

Göğün de onay verdiği en muteber iklim:
Yağmur damlacıkları az da olsa teselli olabilirdi
Hem şehre hem de şiirin sahibesi
Beylik ya da benlik olmayan duygularla örülü
Kan kırmızısı şehrin girişindeki tabelası şiirin

Bir kıyım ise içi kıyılan nesir
Bir de kıyama durdu mu şair ve şiir
Öznelerin g/izi
Acının s/isi
Göğün metruk haneleri
Nerede ise her biri tıklım tıklım
Kâh sürgün edilen kâh süngüsü düşen
Edimlerden yansıyan duyguların hicreti
Bilfiil hasret bir şiire
Bir sözcük bir redif başlı başına yanan bir meşale

Kordan imgeler
Kör noktasında mevsimin
Ne kanadı kırık hayaller giderir bu acıyı
Ne de kanılan yalanlar
Kanadığı ne malum?
Kandığı her mefhum
Önce şiir sonra şehir
En sonunda hâsıl olacak iken ölüm
Önce çığlık sonra fısıltı
Sessizliğin mahşerinde yanan için için

Hadisler öncesinden sonrasına kapsadığı
Ruhun devasa acısında
Delik deşik bir yürek dağlara taşlara
Önce hüzün sonra umut
Kötüyü anmak ne demek?
Unutulduğu kadar bir köşede