Tango
dünlerin sonu yok
başlangıcı hatırlanmadığı gibi sözler verilip tutulmamış dairesel bir hesap çocuklar hep yoklukta an itabarıyla başlayan hiç ateşi soğuyan keder gözlerden ılık bir yarın çalınabilirdi belki nefretlerden merhamet yeşile boyardı yürek çayırları gün ola buzu çözülen sular hırsız ritmlere uğranıyor gülümsemesini bakır sabahlara dağıtan geceye toparlanıyor boşluğun tesbih taneleri inançları dağılan yerlerden bir kadından ve ülkeden daha af dilenecekti toprağın hafızası kabarmıyor denizim diyenlerin göğsü ellerini camlarına kapatan pencereler biz olan uzaklarla arada benden duvarlar |
Bugün çok dar/aldım...
Nefretin içinde merhamet var mıdır.
Zıtlıklardan doğmasaydık, olmaz mıydık