Nöbetçi Düşçü...sokaklarında yürüyorum tanıdık bir şehrin nöbetçi düşçüyüm bugün, ayrılıksız aşklar yaratıyorum kaldırımlarda rehaveti yalancı bir huzurun kendi duyacağım şekilde ismini fısıldıyor ellerimi ısıtıyorum bir bulut geçiyor üstümden, mahcup gülümsüyorum bacaklarımda şaşırtıcı bir güç aldırmıyorum bile siyatiğime köpek havlamalarında bir içtenlik havası tanışlığıma seviniyorum şehir sokak kaldırım düş ve köpek kendi yazdığım bir senaryoyu filme çekiyorum... |
Muhteşem bir çalışma. Şiirinizi beğenerek okudum. Tebrik ederim.
Şiir, ruhun ve kalp atışının kağıt üzerinde dans eden harflerde yansımasıdır.