EDEBİ PORTREEskiden ağaca, çarpsam düşmezdim! Şimdi, meyvesinden sakınıyorum… Tipide, boranda hiç büzüşmezdim! Artık esen yelden yakınıyorum… Kısa sayılmazdım, çok enli değil! Öyle, iri kıyım bedenli değil… Alıngandım ama, bu denli değil; Şimdi konuşmaktan çekiniyorum… Pek te hayalperest değildim hani, Dedimse sanmayın hayli yabani! Gece kalkar şiir yazardım yani; Artık boş, boş ufka bakınıyorum… Severdim çevreme güzel bakmayı! Durgun sular gibi sakin akmayı! Hiç sevmezdim kırıp, döküp yıkmayı; Her gün ona, buna dokunuyorum… Mevsimler içinde, ilkbaharla yaz… Çalardım, söylerdim elimde bir saz! Birkaç kitap yazdım, okuyanı az; O yüzden kendimi, çok kınıyorum… Şimdi, dolu başak misali oldum… Güz gülleri gibi kavruldum, soldum! Geç te olsa artık, kendimi buldum! Özenle hep edep takınıyorum… Karaman-2024/09 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Zor geliyor artık kem sözü yutmak, Kolay da olmuyor gönlü avutmak. Nerde o seklemin ucundan tutmak, Kendimi taşırken ıkınıyorum. Ne saray, gemi, yat; sal da istemem Sofrada kuş sütü, bal da istemem Dünyada kalacak mal da istemem Memleketim için kakınıyorum....................................................... Alibaba |
Saygılarımla